Jeetje, waar moet ik beginnen
Jeetje waar moet ik beginnen. Nou ik begin maar bij het begin. Na een overweldigend feestje op het werk te hebben gehad en een super gezellige borrel met vrienden, lukte het mij niet om onder de 15 kilo te komen. Ik die altijd onder de 12 kilo bleef. Wat ik ook probeerde, het lukte niet. (al die anti rimpel creme's maakte het zo zwaar, want kleren heb ik echt niet bij me) Maar goed het is ook de bedoeling om hier en daar wat achter te laten en heel veel souveniers mee te nemen. Want je kan hier echt alles kopen, maar dan ook alles en hetkost geen drol!
Na de Jumbo actie en nog vele mooie donaties van vrienden, buren (en zelfs gestreken dollars die niet in de koffer waren gevonden van de ouders van mijn vriendin) kan ik trots op mezelf zijn voor ik het vliegtuig in stap met wat ik allemaal heb bereikt (wijze woorden van een lieve collega). Dat iedereen 'mijn' project steunt geeft ook een verantwoordelijkheid en ik hoop dat ik mooie en goede beslissingen kan maken.
We hebben een lange enkoelbloedige vlucht gehad (of we door vertraging en het kwijt raken van Els haar tas, onze vlucht wel gingen redden). We bleven zelfs koelbloedig toen we aan kwamen met regen. Dus hier zitten we dan in Phnom Penh en nog realiseer ik het me niet.
Ja en nu hoe ga ik dat opschrijven? Want waar ben ik voor gekomen? Vlak voor ons vertrek hoorden we dat het project waar wij naar toe zouden gaan problemen had tussen het Cambodjaanse bestuuren het Nederlandse bestuur. Het was voor ons niet meer mogelijk om voor dit project te werken. Gelukkig wilden ze voor ons een ander project zoeken. Helaas was dat bij onze aankomst nog niet gelukt. We zijn meteen aan de slag gegaan om een nieuw project te zoeken. Bellen, internetten en stressen. Gelukkig hadden we wel een contactpersoon van de organisatie gekregen, die mischien wel wat voor ons zou hebben. Veel projecten zatenvol dus dat betekent dat er veel vrijwilligers zijn in NP die een steentje bijdragen. Jammer voor ons, want de weeshuizen waren vol.
Nu worden we echte Engelse leraressen op een school. De 'slam' area heet het. Hier wonen op de 'dumpsite' na, de armste mensen van NP. We zijn daar een bezoekje wezen brengen om te kijken of we dit wel wilden. Echt waar, ik kan het niet uitleggen, wat wordt je daar triest van. En ik kom daar even 3 weekjes wat doen, het is een speld in de hooiberg. Ik zalproberen uit te leggen hoe het er uit zag: allemaal krottenwijken, waar je over vuilnis en door de modder loopt. Een klein hok waar 30 kids in zitten (ik denk dat wij daar maar 8 kinderen mogen onderbrengen op ons werk).
We hebben ook een bezoekje gebracht bij de 'dumpsite'. Ja ze leven hier echt op de vuilnisbelt. Vreselijk om te zien. Maar toch, de kinderen zijn zo lief. Ze willen alleen maar kroelen. Deze kinderen zitten met zijn 60-tigen in een hok, van alle leeftijden. Niemand kan de aandacht erbij houden, want het niveau verschil tussen de kinderen is heel groot. Helaas was er voor dit project maar 1 vrijwilliger nodig en is onze keuze op de 'slam' area gevallen.Nu vind ik het heel moeilijk om dit te vertellen, omdat ik erzoveel energie in had gestoken. En niet alleen ik, ook collega's,ouders en vrienden. Gelukkig kan ik nu vertellen dat we een goed project hebben gevonden, waar ik hoop veel te kunnen doen in 3 weken. Doordeweeks gaan we les geven van 14.00 tot 17.00 uur. En we hopen in het weekend een sport en spel programma aan te bieden, of een beroepen dag als dit allemaal mogelijk is. Er zijn ook projecten waar de kinderen een opleiding krijgen (denk aan naailes, kapsalon), zodat ze na deze opleiding een goede baan hebben. Hierwil ik graag in investeren. Maar omdat het organiseren allemaal langzaam gaat, hoop ik dat te kunnen doen voor ik vertrek. 1 project is zeker. Ze hebben helemaal geen boeken, schriften en pennen. Dusproberen we een soort van 'bieb' te kunnen maken.
Met dit project starten we a.s. maandag en we gaan daarom ook morgennaar Angor Wat,om zo uitgerust (??) aan ons project te beginnen. Voor deze goedeafloop hebben wemet een biertje geproost! (is hier ook vies haha)
Hier in Cambodja is het verkeer 1 en al chaos! Overal rijden ze kris kras door elkaar, maar we zijn echte helden en hebben ons samen op 1 motor weten te proppen. Goedkoop en snel, maar veilig is anders. En even voor alle duidelijkheid, nadat sommige mensen mij uitlachten dat ik Engelse lesging geven, aangezien die ook niet helemaal optimaal is. Je moet je voorstellen dat mensen hier graag met je praten om Engels te leren. Ik ben al zoveel mensen tegen gekomen, jonger of even oud, die totaal geen Engels spreken, geen woord! en dat is niet overdreven, dat kan je je niet voorstellen. Handen en voeten werk dus. Wat ze leuk vinden is foto's te zien van mij. Ik heb trots mijn klasje laten zien om uit te leggen wat ik deed. En Irma, weet je wat ze opvielen? Dat er zoveel meiden in de klas zaten, Dat geloof je toch niet?
En tot slot: Wat leuk om reacties te lezen van jullie, dan toch zover weg en toch heel dicht bij!
Knuffels van mij, Iris
Reacties
Reacties
Hoi Iris, fijn om te lezen hoe het je nu vergaat. Jammer dat het weeshuis niet doorgaat........ maar dit project ziet er toch ook goed uit en kun je ook een hoop voldoening uit halen denk ik zo!
Veel succes!
XXXX je schoonzus
Het zal allemaal wel zo zijn reden hebben, waarschijnlijk gaat blijken dat je op deze plek op een bepaalde manier nóg veel harder nodig bent.
En als je maar 1 kind een beetje liefde en aanmoediging kan geven, dan werkt dat heel lang door, want dat kind kan dan door die ervaring ook weer meer geven aan anderen, elke ervaring vormt ze, dus ook die van jou met hen.
Niet nóg bruiner worden he, of smeer je je in met bakvet;-)
xxxx Tessa
Heee lieve poes, wat leuk om wat van jullie te horen, ik had Michiel al gebeld om te vragen of jullie wel veilig waren aangekomen :-) Ik hoop dat jullie de komende 3 weken iets moois kunnen opstarten voor de kinderen van jullie project. Een hele dikke knuffel uit Rotterdam.
Leuk om te lezen wat jullie doen!! Engels geven is vast ook heel dankbaar, weeshuis of geen weeshuis. Komt die Engelse map mooi van pas!
Veel succes!!
Liefs uit de Spuilaan
Ik ben trots op je!! Goed bezig en thuis ook gewoon bier leren drinken.... dat scheelt inkopen...
Hee Iris, Zo ver weg en toch mailen.. helemaal leuk! We hebben inderdaad erg gelachen om je engelse les , maar ik vind het gaaf om te lezen hoe je het allemaal invulling geeft.
Enne bier drinken????? ben je ziek of zo???
Hebben ze daar geen lekkere thee??
doeg dikke zoen en veel plezier!
Poot van Olav en Gijs
Hey nichtje, ik vind jullie zo stoer! Wel een tegenvaller zeg met jullie oorspronkelijke project. Heb je nog Australische familie ontdekt daar? Je hbt nu gelukkig al een project maar anders kunnen en willen ze je graag helpen! (ook om je misschien voor te stellen aan goede kennissen daar!) Als je hun gegevens wil dan hoor ik het wel! Heel veel succes met alles wat je wil gaan doen, en vergeet niet dat ik nu bij een kantoorartikelen-leverancier werk, mocht je daar iets mee kunnen/ willen!!
Dikke kus
Syl
He poes ... Fijn dat jullie goed aangekomen zijn ... kan me voorstellen dat het af en toe stressen was. Had jullie nog op schiphol op jullie mobiel gebeld, maar dom dom .. die hebben jullie niet bij jullie .. wilde nogmaals zeggen, geniet ervan en pas goed op de andere poes ;-) En het moet toch een heerlijk gevoel zijn dat jouw engels daar fantastisch is... leren ze jou ook Cambodjaans??? Blijf jullie verslag met plezier lezen, dat weet ik nu al .........knuf
Super om te horen dat jullie al weer wat anders hebben gevonden. Jullie zullen de kids vast veel kunnen leren!
Ben trouwens dinsdag even bij je vent langs geweest, dus had al gehoord en gelezen dat jullie "goed" waren aangekomen.
Kus Yvette
Ha Meissie!! Balen dat dat ene project niet door ging, maar gelukkig hebben jullie nu wat anders gevonden!! Veel plezier/succes en geniet er ook van om daar te zijn.
Je zal het niet veel vaker mee maken!!
XXX Anja
sorry 1 e keer ging fout, he iris jammer dat je geplande project niet door gaat maar zoals des iris zal je van iets anders wat op je pad komt ook wel een succes maken. welk kind je ook een knuffel geeft, maakt niet uit, als je maar knuffels kan geven. Ga je volgen en wens je alle succes van de wereld.
Wilma (jip/jan/poortugaal)
Daan die mis al hoor!! Hij zegt iedere dag Iris weg!!!`
Ik hoop dat je je alsnog kan vermaken met een nieuw project. Veel plezier!!!
groetjes en een Knuffel van Daan
ho hoi,
het lijkt mij wel ontzettend leuk wat jullie nu gaan doen, vooral die bieb ik probeer het me voor te stellen, hoe het er uit gaat zien, ben daarom dus ook reuze
benieuwd naar de fotos. robbin vroeg wanneer je weer terug kwam, proberen duidelijk temaken dat dat nog heel lang duurd. ik heb met nelly en bianca samengewerkt en dat ging gelukkig goed. op jip en janneke gaat het op dezelfde voet verder. ouders leven echt met mij mee nu jij weg ben. er word hgevraagt of ik het nog wel trek zo zonder jou je bent net weg. zo ik ga nog even op internet kijken of er nog iets voor ons bij zit om op vakantie te gaan, waarschijnlijk Frankrijk. heel veel kusjes en doe je best as maandag.
He Iris,
Wat een verhaal. Ik wist wel dat je op vakantie ging met een vriendin, maar ik dacht niet aan zoiets. Wat goed!
En wat heb jij je druk gemaakt voordat je weg ging. Ik wist dat je creatief was, maar wat goed om dat in een goed doel te uiten. Ik weet zeker dat je met het geld goede dingen hebt gedaan. Veel plezier en tot snel in je volgende blog.
Liefs Jalke
Hey Iris, zet 'm op! Succes. Veel liefs
Ha Iris,
Even spieken wat je allemaal aan het doen bent daar en waar "ons"geld aan wordt uitgegeven.haha
Geniet van al het moois wat je daar doet!
Wanda en Mika
Hoi Iris
Wat een leuke verhalen allemaal weer
smaakte de slak?? hahaha
ik heb wel het idee dat je het erg naar je zin hebt en dat je, je prima vermaakt met al die lieve kindertjes.
Geniet van je tijd daar
Groetjes Sabine
hahaha! En superknap dat je de kids al zo veel langer stil hebt! (en die slak gegeten hebt...) X
Hey lieve iris!!!
Wat is de kamer leeg zonder al jouw spulletjes...haha. Ik mis je wel hoor!!! Maar goed, hier gaat alles goed, ik heb nog een hoop te doen. Voor morgen heb ik een luizenbehandelmiddag georganiseerd, gelukkig krijg ik hulp van Tessa en wat mensen van PIO. As maandag komen er 13 studenttandartsen om de kids te informeren en de behandelen, ik vind het reuzespannend!!!
Ik zie je 15 aug. in hanoi!!!
Dikke kus,
inkie pinkie!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}