Hello teacher how are you, I'm fine thank you, dit zeggen de kinderen dus als je binnen komt, ze gaan er zelfs bij staan, zo jaren 60. Maar goed dit is de slam area:

Vandaag zou ik dus beginnen met een kijkje nemen in de klas. Niet dus, de lerares die zelf net 18 was en zo slecht Engels spreekt zodat ik niet eens met haar kan communiceren, dacht zelf erbij te gaan zitten. Ok goed ben een grote meid, dus begon ik mij voor te stellen, en dat ging goed. Daarna gooide ik een bal naar ze, en zodra ze de bal gevangen hadden mochten ze vertellen hoe oud ze waren en hoe ze heten en of ze broers en zussen hadden. In het begin ging dit best goed, maar na een tijdje dacht de andere helft van de klas op tafel te gaan staan en elkaar de hersens in te slaan. Er werd zelfs met geld spelletjes gedaan! We praten over kids van 8 tot 13 jaar? Maar goed, ik heb de lerares gevraagd of zij de les wilde beginnen, en ik zou kijken. Ook bij haar gingen de activiteiten van de kids gewoon door, toch een zucht van verlichting dat het 'normaal was'. Wij geven les van 1400 uur tot 1700 uur, de eerste 11/2 uur is er dit geleerd: Give me a book. Dat is alles, zij schreef het op het bord, de kids moeten het dan in hun schriftje schrijven, vervolgens zegt ze ieder woord voor wat herhaald wordt, en dat een uur lang voor 1 zin. Ik zou ook de buurvrouw de hersens in slaan uit verveling.

Ik dacht dat ik hier wel op in kon spelen door er veranderingen in te maken en de interactie te doen door de vraag zichtbaar te maken. dit ging heel goed, en hier en daar het woord boek veranderd in 2 boeken enz, en dan liepen de kinderen weg, zo uit het niets op een paar na,het was namelijk etenstijd. Na de lunch waren er van de 34 kinderen 20 terug gekomen, want het regende (schoolplicht kennen ze hier dus niet, geen zin is geen zin). Met de juf overlegt dat ik een leuk verhaaltje over Nijntje voor ging lezen (van een kindje gekregen). Maar de bedoeling was dat ik dit op het bord ging schrijven, en dit dus woord voor woord in moest prenten, je begrijpt dat ik niet verder ben gekomen dan de eerste blz. Later zei de juf dat de kinderen het niet snapten, ja daaa. Ik wilde gewoon leuk voorlezen en daar kleine vraagjes over stellen, zoals welke kleur jurk had Nijntje aan? Hoeveel vrienden had ze in de klas enz. (de kids van Vlekkie begrijpen dit toch ook namelijk). Na wat liedjes te hebben gezongen was gelukkig de eeste dag voorbij, want jeetje wat is dit moeilijk! Ze kennen heel het riedeltje hoe ze heten, hoe oud ze zijn op volgorde, maar als ik eerst vraag hoe oud ze zijn geven ze hun naam als antwoord. De kids zijn wel lief en heel leergierig gelukkig. Morgen ga ik, dat is de bedoeling dus, de letter C introduceren. (vandaag was het namelijk de letter B) Nu weet ik wat ik kan verwachten en weet ik wat te doen hoop ik.

Het klas lokaal van Els was best moeilijk te vinden, maar gelukkig zijn er kinderen die mij aan de hand mee hebben genomen enmij naar haar hebben gebracht.Haar kinderen zijn wat ouder en hebben al een redelijk niveau, net iets makkelijker denk ik. Maar Els en ik zijn allebei geschrokken van de manier van les geven, zo oud. En het valt mij op dat zodra ze klassikaal iets zeggen, ze dit allemaal kunnen zoals tellen tot 100, maar als je ze individueel vraagt te tellen tot 10, zedit eigenlijk niet kunnen.

Nou dat was mij een dagje wel.

Groetjes Iris