Plaats ik net een verhaal en bedenk ik mij, maar ik wil nog veel meer vertellen! Dat komt omdat ik zo veel mee maak dat ik alles niet eens meer weet. Dus dit verhaal, samen met ik leef nog verhaal, wordt 1 verhaal. Dus veel lees plezier.Ik ga verder inHoi Ann, waar ik mijn uiterste best hebt gedaan bij het koken. We kregen van een meisje les en zij dicteerde wat we nodig hadden, zodat we het op kunnen schrijven. Dit meisje was Vietnamees.Als ik theelepel opschreef ipv eetlepel, vertelde zij mij heel streng: ' nee eetlepel!' Best handig een Ned vertaler toch?

In Hue had ik bedacht dat ik toe was aan een massage, en dit is ook wel een goede 'daar ging mijn string verhaal'. Ik kwam binnen in een ruimte met alleen maar blote mannen, ik had al betaald dus deeed mijn ogen dicht. Boven in een ruimte moest ik wachten, waar iedereen zat te puffen en hun sigaret al brandend op de grond neer gooide. Toen kreeg ik mijn heerlijke massage, tenminste dat dacht ik. Maar ipv een heerlijke massage werd ik toch ff hard onder handen genomen! Ze bleef slaan en ze zat op me. Ik wilde weg gaan maar ik vond het eigenlijk wel een grappige ervaring dus ben ik blijven liggen met mijnh kiezen over elkaar. Zij droeg een heel kort mini rokje, en toen ik mij zelf om moest draaien liep zij over me heen. Ja heel apart, want ze liep ook over mijn hoofd. Tegelijkertijd hoorde ik hele ander geluiden van mannen om mij heen. Dus ik ben lachend weg gegaan dat begrijpen jullie.

Had ik al verteld dat Sapa helemaal geweldig was...... Ja, deze tempelverslaafde heeft zich zelf ontpopt tot een echt natuur mens (ben tempel moe).Het uitzicht was geweldig en de mensen hebben inderdaad de HMONG kleren nog aan. Het is raar om te zien dat ze ook s'avonds in de kroeg deze kleren dragenbij een potje poolen. En ze zijn goed! De laatse tijd komen de Westerse kleren wel in in de mode hier, maar een groot gedeelte draagt deze kleren nog. En er was echt geen toerist in town. In mijn hotel wel 3, dus voor de vele toeristen hoeven ze het ook niet te doen. Nog even terug naar onze home stay, die geweldig was. Wij kregen een heerlijk ontbijt. Pannekoeken, terwijl het gezin zelf de kliekjes van de dag ervoor at als ontbijt. Nu ben ik een voorstander van dat je moet eten wat de pot schaft, maar ik heb heerlijk gegeten. Als ik een home stay thuis zou doen voor Aziaten, krijgen ze bij mij gewoon brood hoor. Ga geen rijst koken. hihi.

Om echt te zien dat ze de traditionele kleren dragen zonder toeristen ben ik vandaag op de moto naar Bac ha gegaan. Een weg van 60 km. Nou ja, weg? Zo mag je het niet noemen, het is 1 grote zandweg met blup en kuilen!!!!

Je begrijpt dat mijn o zo gevoelige zitvlees datnog niet hersteld was van de vorige trip toch ging protesteren. En vooral de spierpijn van de trekking in Sapa was er ook niet blij mee. Maar goed In Bac ha is er op zondag markt. Ik was er op zaterdag, dus geen toerist te vinden. Heerlijk. Maar wel mensen in traditionele kleding, heel mooi om te zien.

Eigenlijk hetzelfde als Sapa, alleen de black hmung is zwart, en in Bacha is het heel kleurrijk! Ik vond het heel jammer dat ik hier niet meer tijd had, wanthet flower Hmong dorp dat me belooftwas, was inene te ver weg. Dus moesten we terug. Boos dat ik was, ik heb niet 4 uur gereden om een half uur te zitten en terug te gaan 4 uur. Dus ben ik zelf maar een dorpje ingelopen (gelukkig stond de driver er nog toen ik terug kwam). Ik werd bij veel mensen binnen gevraagd om thee te drinken en gewoon tv te kijken, niks kletsen. En ze vroegen geen geld ervoor. Dat was heel bijzonder. Bij 1 werd ik zelfs aangekleed als ZAI, ook een minority. In Bacha zijn er 3, de flower Hmong de red ZAi en nog iets wat ik me niet kan herinneren. Ja jammer dat ik al weg moest. gelukkig heb ik vannacht in de trein een soft slaper, dat heeft mijn zitvlees wel nodig. Morgenochtend vertrek ik naar Halong bay om lekker niks te doen en samen met Els een feestje te maken!

Zal straks wel veel meer willen vertellen, maar dat komt wel als jullie de foto's komen kijken!

knuf Iris