´Same same, but different´in mooi Sri Lanka

En dan lopen we samen met Boeddhisten, hindoes, christelijken, gelovige en ongelovige een pelgrimstocht naar `Adam’s peak`. Een berg waarvan de christelijken zeggen dat Adam daar zijn eerste voet op aarde heeft gezet, volgens de Boeddhisten Boeddha, en volgens de Hindoes Shiva de eerste stap heeft gezet.

Iedereen liep met zijn eigen reden omhoog. Dus samen, met zijn allen, ieder een ander geloof (Same same, but different dus) dezelfde tocht naar boven en wij liepen op 2^de paasdag onze eigen `Passion tocht´ omhoog. Onderweg komen we oma´s tegen die door de hele familie omhoog werden geholpen, hele gezinnen met slapende kinderen in hun armen. Daar liepen wij hijgend en puffend tussen om een bijzonder gebed op de top van de berg te krijgen.

Al gaan alle geloven hier naast elkaar in de samenleving, we moeten zeker niet vergeten dat er 25 jaar burgeroorlog aan vooraf is gegaan. Het noorden is daardoor voor toeristen pas sinds een paar jaar open. En al is er in het noorden niet heel veel bijzonders te zien, het is wel heel speciaal om daar een kijkje in de cultuur te mogen nemen. Zo af en toe in het voorbijgaan vertellen mensen verhalen over de oorlog, heel voorzichtig en zacht.

Volgens horen zeggen zouden we nog kogelgaten in de muren tegen moeten komen. Oké, we zagen gaten, maar of dat nu achterstallig onderhoud was of kogels laten we even in het midden.

We worden door de mensen vriendelijk opgenomen in de samenleving en zij leggen graag hun hindoe geloof uit in de tempels. Ze leggen uit waarom mannen met ontbloot boven lichaam door de tempel lopen. En nee, dat is niet voor ons vrouwen bedoeld, om naar al die mooie, bezwete, soms dikke lijven te kunnen spieken. Het is bedoeld omdat iedereen hetzelfde is, en waardoor je de vibratie van de goden beter voelt.

Samen met de locals rennen we door de tempel om al het heilige vuur op te vangen die de goden zegenen. Geen langzame ceremonies dus, maar rennend door de tempel zodat iedereen daarna weer aan het werk kan.

Zo worden we ook uitgenodigd bij de wekelijkse lunch die in de tempel wordt uitgedeeld, krijgen we de zegen met het heilige vuur en shantra (het derde oog) en geven we een knikje aan iedere god die over ons wil waken.

Dat wij Nederlanders overal zijn geweest, blijkt wel als je door een kerk loopt en op de grafstenen staat ‘hier ligt begraven, uit Amsterdam…..’. En dat er een eiland is dat Delft heet, en dat er overal Nederlandse forten zijn. We hebben Sri Lanka uiteindelijk weggeven aan Engeland, voor Nop! Hier op Delft staan niet zoveel huizen hoor, er zijn zoveel lege vlaktes met meer paarden dan mensen, met als grote trek pleister een dikke kleine baobap boom. Maar de overtocht er naar toe! Wat een beleving en hebbenwij op de boot met wel 100 en meer anderen een vluchteling gevoel gehad. En dat was nog maar een uurtje.

En dat de Engelsen zijn geweest, dat merk je doordat je thee met suiker en melk krijgt! Er zijn mooie theeplantages en na een tour door de theefabriek weten we nu hoeveel tijd en energie er in 1 thee zakje zit, daardoor zal ik thuis extra genieten van een kopje thee! Al liepen ze wel op blote voeten door de bergen thee heen, of zal er ook kaas thee zijn?

We fietsen langs mooie ruïnes en stoepa’s door mooie rijstvelden, samen met de lokale toeristen die ook nieuwsgierig naar het Noorden zijn en sinds kort daar ook mogen reizen langs heilige boeddhistische plekken.

We worden toch even goed bestudeerd door de plattelandsvrouwen die ook toerist spelen. En als ik mijn zonnebril af doe, wordt er toch een beetje schrikachtig gedaan over mijn blauwe ogen. En als klap op de vuurpijl willen ze je even aanraken en knijpen of ik wel echt ben. De mensen zijn nieuwsgierig, ze willen graag weten waar je vandaan komt, ze willen allemaal met je praten, even snel op de foto of stiekem een foto van je maken, even hun Engels met je oefenen, en door hun verlegenheid wordt er de hele dag gezwaaid en gelachen naar je.

Zelf wist ik toen nog niet dat ik de hoofdattractie van Manar zou zijn, een schiereiland waar aan het einde een natuurlijke brug naar India zou zijn. Hebben we hem gezien? Nee joh, want als toerist mag je niet voorbij het o zo lieve leger die wel tips gaf dat je achter langs mag. Maar dat koste ons even teveel geld. Gelukkig vinden we daarop het meest verre puntje de lekkerste samosa van heel Sri Lanka, niet voor niet geweest dus.

En dan, op het busstation waren er slangenbezweerders waar de lokalen erg veel pret om hadden en dat ook filmden. Ik natuurlijk ook nieuwsgierig. En daar kwam het meest schattige aapje, dat in mijn ogen zo groot als Bokito was, op mij af waardoor ik achteraf over een bank struikelde en bij een oude man op schoot belandde. Tot flink vermaak van de locals natuurlijk!

We worden niet alleen door apen aangevallen. Na een leuke tocht langs het trein spoor in Ella (het is verboden op het treinspoor te lopen, maar het is wel de snelste weg om ergens te komen! En aangezien de trein maar 15 km per uur gaat kan het geen kwaad) waar we een stortbui op ons dak kregen, moeten we rennen naar huis tussen de bloedzuigers door die op ons stonden te wachten.

We duiken in het meer, waar locals hun auto wassen, de was doen, douchen en zwemmen. We zwemmen mee, en al is het water voor de lokalen erg diep, Michiel ging niet echt kopje onder haha. En tijdens het zwemmen loopt er ineens een wilde olifant voorbij, met op de achtergrond de rotsen van Sigirya, hoe speciaal is dat.

We relaxen op de mooie stranden waar Michiel 1 taak had en dat is iedere minuut checken of Ik geen zandvlooien op me rug had. Want waarom zou je als zandvlooi Michiel willen bijten?We zwemmen met schildpadden en haaien en de mooie vissen die helaas worden gevangen voor onze aquariums.

Voor we surfles kregen werd ik toch even gewaarschuwd dat als je `dik` bent het heel moeilijk is om te surfen…………….. Nou, ik zou ze wel even een poepie laten ruiken dacht ik, en ik ging als een speer op mijn board er vandoor! In mijn ogen stond ik daar op het board als een echte beachbabe, maar in werkelijkheid moest ik mijn bikini na iedere bijzondere val die ik maakte ergens anders vandaan vissen dan waar die moest zitten!

We hebben bijzondere dingen mogen zien. De overgave waarmee de mensen hun geloof beleven en tegelijk ook heel integer. We hebben een ceremonie gezien waarvan ik dacht dat het alleen op foto´s bestond. `No pain`……dus jezelf na 40 dagen vasten aan meerdere haken in je vel op laten hangen aan een paal, maar dat dat 1 groot feest was mag duidelijk zijn.

Wist je dat als je hier samosa´s koopt je meteen een oude Engelse les of rekenles krijgt? De Sri Lankezen zijn best goed in recyclen en verpakken alles met blaadjes uit oude volgeschreven schoolschriftjes. En dat ze de afwas niet hoeven tedoen omdat we eten krijgen op borden waar plastic folie over wordt gedaan? Echt een tip van de eeuw dachten wij zo.

We worden de laatste dag uitgenodigd op een TEA PARTY, speciaal voor ons. En op onze eigen tea party waren we wel de enige gasten hahaha. We hebben even een kijkje in iemands leven mogen nemen, mogen luisteren naar de verhalen van de tsunami, hoe snel ze het leven gewoon weer oppakken. Maar tijdens de verhalen toch even een traantje laten om hun overleden dierbaren.

Dan wordt je even met de neus op de feiten gedrukt en weten we uit ons hoofd hoe de tsunami routes lopen. Overal langs de kust staan verkeersborden waar de mensen heen moeten lopen om op hoger gelegen gebied te komen bij een tsunami.

Kortom Sri Lanka is mooi, bijzonder en speciaal! Wat een vriendelijke mensen, een mooi en relaxed land en vooral zooooo veel lekker eten! Echt iedere dag hadden we een smaakexplosie in de mond van de curries en de groenten die het land rijk is. Met gewoon `boontjes` (een woord dat nog is overgebleven uit de Nederlandse tijd).

Sri Lanka Estouti en Nandri!

Kussies Iris & Michiel